Oled, woled… QD-oled-tv's - Zal Samsung productieachterstand inlopen? (2024)

Aan die ontkenningsfase is een einde gekomen. Volgens nogal wat berichten van Koreaanse media was Samsung dicht bij een deal voor het afnemen van een behoorlijk grote hoeveelheid oledpanelen van LG Display, al zijn dieonderhandelingen in de zomer gestopten is dit plan waarschijnlijk definitief van de baan. De interesse van Samsung in de oledpanelen van LG Display vond zijn basis wellicht eerder in het opvoeren van de marges, en dus in financieel pragmatisme, dan in een vurig geloof in de technologie van zijn aartsrivaal, maar het was een duidelijke kentering.

En dit jaar kwam de belangrijkste ommezwaai; de eerste QD-oledtelevisies van Samsung en Sony kwamen op de markt, met panelen van Samsung Display als basis. Daarmee valt er nu wat de technologie betreft echt wat te kiezen op de markt voor oledtelevisies: de bekende panelen van LG Display op basis van witte oled in combinatie met kleurenfilters, of de blauwe oledtechnologie van Samsung Display, waarbij quantumdots een deel van dat blauwe licht omzetten in rood en groen.

LG Display werd, met dank aan hetovernemen van Kodak-patentenrondom oledtechnologie, in 2009 de dominante speler op de oledtelevisiemarkt als het gaat om de panelen waarvan alle oled-tv-fabrikanten gebruikmaken. De QD-oledpanelen moeten daar veranderingen in gaan brengen. Samsung Display lijkt aardig op weg, maar heeft nog een eind te gaan. We kijken in dit artikel kort naar deopbrengsten, de productiekant, de prijsniveaus en welke ontwikkelingen een rol zullen spelen bij het opvoeren van de aantallen in 2023.

LG Displays aantallen

Voordat we inzoomen op de QD-oledpanelen, schetsen we voor de volledigheid de situatie bij de marktleider. Samsung moet opboksen tegen LG Displays oledpanelen, die tot 2022 exclusief in alle oledtelevisies zaten. Deze panelentak van LG heeft een aardige voorsprong op productieniveau en nog altijd met afstand het grootste marktaandeel als het gaat om oled-tv's. Het bedrijf produceert de voor oled-tv's bedoelde grote glassubstraten in twee verschillende fabrieken: in Paju (Zuid-Korea) en Guangzhou (China).

De productiecapaciteit van LG Display is mede dankzij deze twee fabrieken aanzienlijk. In juli 2020, toen de belangrijke fabriek in Guangzhou begon met de massaproductie, liet het bedrijf al weten dat het in staat was omjaarlijks meer dan 10 miljoen oled-tv-panelen te produceren, uitgaande van het maximaliseren van de productiecapaciteit voor 55"-panelen.

De 'traditionele' 55"- en 65"-formaten blijven nog altijd het populairst, maar de vraag naar grotere formaten neemt toe. Daardoor zal het aantal van ruim 10 miljoen panelen in een jaar niet eenvoudig gehaald worden. Meer productie van grotere formaten betekent immers dat er minder panelen uit de glassubstraten kunnen worden gesneden.

Die toenemende vraag naar grote tv's komt bijvoorbeeld naar voren in eenKoreaans rapportvan vorig jaar. Daaruit bleek dat tv's van 77" of groter goed waren voor 1/5 van de verkochte oled-tv's van 2021. Tv's van deze formaten waren goed voor 17,8 procent van de omzet in de eerste helft van 2021, terwijl dat in 2020 op 13,7 procent bleef steken en in 2019 slechts 6,3 procent bedroeg.

Daar staat tegenover dat LG Display nog dit jaar begint met deproductie van 27"- en 32"-panelenbedoeld voor monitors. Bovendien zitten oled-tv's van 42" en zeker 48" behoorlijk in de lift en gaat LG Display specifiek ook inzetten op het opvoeren van de productie van 42"-panelen.

Voor volgend jaar verwacht LG Display 9,2 miljoen panelen voor televisies te produceren, maar dat kan nog meer worden als er onverwacht toch nog leveranties aan Samsung Electronics plaatsvinden,schreef The Elec. Van die 9,2 miljoen stuks komen er 5,4 miljoen uit Guangzhou en de rest uit Paju. LG Display hoopte dit jaar al 7,8 miljoen panelen te leveren, maar door de gestopte onderhandelingen met Samsung - LG Display hoopte ongeveer twee miljoen panelen aan Samsung Electronics te leveren - en de huidige inflatie zal dit aantal niet gehaald worden. Onderzoeksbureau Omdiavoorspeldevorig jaar al dat het aantal voor 2022 op 6,1 zou blijven steken, wat nog altijd beduidend meer is dan de 3,65 miljoen oledpanelen die in 2020 zijn verkocht.

Samsung Displays aantallen

Over de verkopen en productieaantallen van QD-oledpanelen van Samsung Display kunnen we iets korter zijn, omdat deze pas dit jaar zijn verschenen. Het bedrijfkondigdein 2019 aan om tot 2025 omgerekend 9,4 miljard euro te investeren in 'de eerste massaproductielijn voor QD-schermen ter wereld'. Samsung Display liet het woord 'oled' zorgvuldig uit die berichtgeving weg, maar er werd gewoon gedoeld op de productie van QD-oledpanelen. Het gaat hier om de zogeheten Q1 line. Deze bevindt zich in op de Asan Campus in de westelijke Zuid-Koreaanse provincie Chungcheongnam-do. Het is de enige locatie waar QD-oledpanelen worden geproduceerd.

Samsung Display zei in 2019 al dat deze productielijn in eerste instantie een aantal van 30.000 glassubstraten per maand zou opleveren en dat is ook het aantal dat momenteel nog altijd wordt aangehouden. Dit is op basis van 8.5G-moederglas met een diagonaal van ongeveer 131". Dat formaat is heel geschikt om er zes 55"-panelen uit te snijden, maar voor 65"-tv's is 8.5G niet optimaal, omdat er daarvan slechts drie uit te snijden zijn. Puur uitgaande van 55" en 65", de enige formaten waarin de QD-oled-tv's dit jaar zijn verschenen, is de voorspelling dat op basis van de maandelijkse 30.000 sheets dit jaar een miljoen QD-oled-tv's geproduceerd kunnen worden.

Dat aantal had hoger kunnen liggen, maar het bedrijf gebruikt een deel van de capaciteit ook voor 34"-QD-oledmonitors, zoals deDell Alienware AW3423DW. Het aantal is verder afhankelijk van factoren als de belangrijkeOpbrengst ratio. Die lag in november vorig jaar nog op 50 procent, maar groeide in april van dit jaar naar75 procenten ligt sinds juli op85 procent. Hij moet nog dit jaar verder groeien naar 90 procent.

Over de huidige verkoopcijfers van QD-oledpanelen is nog weinig naar buiten gekomen. Eind vorig jaarschreef The Elecdat Samsung mikt op de verkoop van 500.000 QD-oled-tv's. In juli van dit jaarschreef brancheanalist DSCCdat Sony en Samsung Electronics dit jaar gezamenlijk 'meer dan 500.000 QD-oled-tv's' leveren, wat moet groeien naar meer dan 1,1 miljoen stuks volgend jaar en 1,5 miljoen tv's in 2026.

Vernieuwingen bij de productie van QD-oledpanelen

Nu de QD-oledpanelen hun intrede hebben gedaan, is het vooral interessant om vooruit te kijken naar de ontwikkelingen die we kunnen verwachten op productieniveau. In elk geval zal de yield rate nog wat verder omhooggaan, naar 90 procent later dit jaar, maar hij zit al op de 85 procent, dus daar valt relatief gezien geen enorme winst meer te halen.

The Elec schreefeind augustus dat het had vernomen dat Samsung Display van plan is de productiecapaciteit van de panelen met 30 procent uit te breiden tegen het einde van dit jaar. Dit wil het bedrijf bereiken door wat in industriejargon detakt uurheet, te beperken. Als dit gehaald wordt, zou de maandelijkse capaciteit stijgen van 30.000 naar iets minder dan 40.000 glassubstraten per maand. Dat moet gebeuren zonder grote extra investeringen. Dat lijkt wat vreemd, maar LG Display slaagde daar ook in in zijn Chinese Guangzhou-fabriek; de maandelijkse productieaantallen zijn daar sinds het begin flink opgevoerd zonder grote extra financiële injecties.

Samsung Display heeft nog een troef in handen. Het bedrijf onderzoekt namelijk met het Koreaanse Electronics and Telecommunications Research Institute hoe het de panelen dunner kan maken. Het idee is om niet langer twee glaslagen of substraten te gebruiken, maar één. In de huidige panelen wordt het onderste glassubstraat gebruikt voor de thin-filmtransistors en de oleds, en de bovenste voor de laag met de QD-kleurconversie om een deel van het blauwe licht om te zetten in groen en rood. Het idee is dat dit bovenste substraat wordt weggelaten en de QD-conversielaag op het onderste wordt gelamineerd via een inkjetprintmethode. Het is nog niet zeker of dit een succes wordt, maar als de methode slaagt en geschikt wordt voor massaproductie, worden de materiaalkosten lager, wordt het fabricageproces eenvoudiger en zijn de panelen gemakkelijk buigbaar. Als het een succes wordt, wordt het naar verwachting pas na 2024 rendabel.

Op kortere termijn is er een andere vernieuwing op komst dievolgens Display Supply Chain Consultantseen bijdrage zal leveren aan lagere kosten en hogere aantallen: demultimodel glas-methode. Dit is een methode die het mogelijk maakt om panelen met afwijkende formaten of oriëntaties uit een enkel moederglassubstraat te snijden. Zodoende kan het beschikbare glas van zo'n substraat efficiënter worden gebruikt en hoeft er minder te worden weggegooid. Het maakt meer flexibiliteit mogelijk, wat het ook aantrekkelijker en goedkoper maakt om met andere, afwijkende formaten te komen. Dat laatste staat ook te gebeuren; de komst van 49"- en 77"-QD-oledtelevisies werd al voorspeld voor volgend jaar en Samsung heeft de eerste 77"-QD-oled-tvvorige maand al getoond.

De mmg-methode is niet nieuw; Samsung heeft er al ervaring mee en concurrent LG Display past haar ook toe. De toepassing hiervan is zeker met de komst van grotere 77"-panelen van belang. Voor nu lijkt het erop dat Samsung Display nog geen grote uitbreidingen van de productielijn doorvoert en nog vasthoudt aan het 8.5G-moederglas van 2200x2500mm, of ongeveer 131". Dit formaat is heel geschikt om zes 55"-panelen uit te snijden, want dan is er een minimaal verlies. Voor 65"-tv's is 8.5G niet optimaal, omdat er daarvan slechts drie uit te snijden zijn, en bij 77" blijft er nog minder ruimte en flexibiliteit over. Idealiter wordt voor de productie van dergelijke grote panelen overgestapt op groter moederglas, maar vooralsnog lijkt dat niet te gebeuren.

De schematische weergave van het bovenstaande plaatje gaat uit van de situatie zonder mmg. Mét deze methode zijn er drie 65"-panelen en twee 55"-panelen uit een 8.5G-glassubstraat te snijden. Uitgaande van deze vijf panelen per moederglas en 30.000 substraten per maand kan Samsung Display komen tot 1,8 miljoen panelen voor televisies per jaar. Dan moet de yield rate wel op 100 procent zitten en dan hebben we de capaciteit voor monitorpanelen even weggedacht. Het zal dan eerder uitkomen op 1,3 of 1,4 miljoen panelen voor 55"- en 65"-televisies, en de rest voor monitors, weer uitgaande van een yield rate van 100 procent. Dit is echter allemaal theoretisch, want volgend jaar zien we dus weer nieuwe, afwijkende formaten en de yield rate is nog niet zo hoog. Daarbij weten we niet op welke formaten Samsung Display meer of minder gaat inzetten.

2023 wordt een interessant jaar voor Samsung Display en de oled-tv-markt in zijn geheel. Het bedrijf zal de productieaantallen behoorlijk weten op te voeren, de productiekostenkunnenwellicht met 20 tot 25 procent dalen en de yield rate gaat ook nog wat omhoog. Die is nu al enige tijd op een veel acceptabeler niveau dan een halfjaar geleden. Met de nieuwe paneelformaten kan het assortiment verder worden uitgebreid en wie weet welke klanten Samsung Display nog meer mag verwelkomen naast Samsung Electronics, Sony, Dell enMSI.

QD-oled en de consument

Een minstens zo belangrijke vraag is of er aan de consumentenkant genoeg klanten warmlopen voor de QD-oledproducten. Feit is dat de technologie van Samsung Display leidt tot oled-tv's die helderder zijn dan oled-tv's op basis van LG Display-panelen, hun kleurverzadiging in stand houden bij hogere helderheden en nog iets betere kijkhoeken hebben. Daardoor hebben QD-oledtelevisies op papier de potentie om de oled-tv's op basis van witte oleds verder achter zich te laten en zich echt te onderscheiden als dé premiumtelevisietechnologie.

Samsung lijkt zelf echter nog niet helemaal overtuigd. Althans, het bedrijf heeft wat marketing betreft nog niet heel stevig ingezet op de term 'QD-oled'. Het Koreaanse medium The Bell bezocht een dag voor de officiële opening, waarop de media al toegang kregen, het Samsung Electronics-gedeelte op de IFA-beurs in Berlijn. Hetconstateerdemet enige verbazing dat woorden als 'oled' en 'QD-display' nergens waren te bekennen. Pas op de dag erna werd 'QD-display' haastig toegevoegd. The Bell vond dat de Neo QLED-merknaam van Samsung veel meer werd benadrukt. Het medium vroeg zich ook af waarom Samsung betrekkelijk stil was rondom QD-oled op een Europese beurs, wetende dat 50 procent van Samsungs oled-tv's in Europa worden verkocht.

Wellicht was dit omdat Samsung de markt en de aantallen nog te klein vond om de pr-machine vol te laten draaien. Wellicht hielp het ook niet mee dat Han Jong-hee, vicevoorzitter van Samsungs Device Experience-divisie, een positief beeld schetste van oled-tv's, terwijl het bedrijf in het verleden juist had laten weten: "Oled gaan we nooit doen."

Het is in ieder geval duidelijk dat Samsung Electronics nog niet staat te springen bij het flink opvoeren van het aandeel van QD-oled-tv's op zijn totale televisieverkopen. Dat heeft ongetwijfeld te maken met de niet al te hoge marktprijzen en daarmee de lage marges bij oled-tv-panelen. Een insider uit de industriezei eerder tegen Business Koreadat het hierdoor lastig is winst te maken met QD-oledpanelen.

Mede hierdoor zal Samsung Display hier waarschijnlijk ook niet extra in investeren. Wat de productieaantallen betreft ligt Samsung Display logischerwijs ver achter bij LG Display, dat een ruime voorsprong heeft en de markt jaren voor zichzelf heeft gehad. Of daar verandering in komt, hangt mede af van de interesse van Samsung Electronics.

Dat de marges onder druk staan en de prijzen niet al te hoog zijn, blijkt uit de prijzen van SamsungsS95B-oled-tv's. Momenteel is de 55"-versie voor grofweg 1400 euro te krijgen en de 65"-versie voor ongeveer 1800 euro. Bij beide modellen is de prijs in betrekkelijk korte tijd flink gezakt, relatief gezien zeker bij de 65"-versie. Nu is een dergelijk prijsdalingspatroon niet ongewoon bij oled-tv's, maar voor een nieuwe beeldschermtechnologie waarvoor de productie nog niet uitgebreid of gestroomlijnd is, zijn dergelijke prijzen waarschijnlijk lager dan gewenst. De Samsung S95B is hiermee zelfs competitief geprijsd ten opzichte van woledtelevisies. In een markt waarin Samsung moet opboksen tegen alle andere oled-tv's, kan het zich geen al te hoge prijzen permitteren. De SonyA95K, de enige andere QD-oled-tv, is beduidend duurder dan de S95B. Dat is niet heel verrassend; bij oled-tv's op basis van LG Displays panelen behoort het Japanse bedrijf ook tot de duurdere opties.

Er is nog een andere factor die van belang is voor het succes van de QD-oledtechnologie: het beperken of wegwerken van minpunten en kinderziektes. Zo ogen de panelen enigszins grijs in plaats van zwart bij invallend licht, wat vooral overdag een nadeel kan zijn. Daar komt bij dat vooral bij QD-oledmonitors geklaagd wordt overkleur randen, die wordttoegeschrevenaan de afwijkende driehoekige-pixelstructuur van QD-oledpanelen. Hierdoor zijn bepaalde kleurrepresentaties niet altijd even accuraat. Dit zou bij televisies echter veel minder een probleem zijn, mede door de afstand die gebruikers tot de schermen hebben.

Tot slot

Mede door de relatief beperkte productieaantallen vindt Samsung Electronics het naar verluidt nog te vroeg om QD-oled-tv's meteen als het vlaggenschipproduct op de markt te zetten en de hierboven kort beschreven technische problemen spelen daar ook een rol bij. Voor consumenten is het in ieder geval te hopen dat de consumententak van het Koreaanse bedrijf meer interesse krijgt en dat Samsung Display flinke stappen kan zetten op productievlak. Bij zowel monitors als televisies is het goed nieuws dat er een vernieuwende technologie bij komt en dat er op basis daarvan meer onderscheidende keuzes zullen zijn. Zeker als Samsung Display ook de kwaliteit en capaciteiten van zijn QD-oledpanelen snel weet te verbeteren en de genoemde problemen kan beperken, kunnen de inherente voordelen van deze beeldschermtechnologie weleens meer gaan contrasteren met de capaciteiten van woledtelevisies. LG Display zal nu nog niet wakker liggen van wat zijn aartsrivaal te berde brengt, maar wat Samsung Display met zijn eerstegeneratieproduct heeft neergezet, biedt meer dan voldoende basis om de strijd aan te gaan en op de langere termijn wellicht zelfs winst te ruiken.